لوله خونگیری
سرم بخش مایع خون پس از لخته شدن می باشد.
در واقع سرم فاقد پروتئین های انعقادی می باشد.
لوله های جمع آوری سرم خون قادر به جداسازی موثر سرم از سلول های خونی و فیبرین به کمک سانتریفیوژ می باشند و در نهایت سرم را بدون ورود هر گونه آلودگی در حین آماده سازی برای طیف گسترده ای از تست های معمول شیمیایی ، ایمونولوژی و سرولوژی آماده می کنند.
۱-۱- لوله های ساده (با درپوش قرمز)
لوله خونگیری به جمع آوری سرم برای تست های بیوشیمی، ایمونولوژی و سرولوژی کمک می کند ، وظیفه اصلی این لوله ها جداسازی سلول های خونی و فیبرین با کمک سانتریفیوژ و به صورت طبیعی می باشد.
۱-۲-لوله های لخته زا (با درپوش قرمز)
لوله های لخته زا به جمع آوری سرم برای تست های بیوشیمی، ایمونولوژی کمک می کند ، دیواره داخلی لوله با مواد لخته زا پوشش داده شده است که موجب لخته زایی پس از جمع آوری خون به داخل لوله می شود.
مقدار مناسب ماده لخته زا باعث می شود تا در بهینه ترین زمان لخته زایی صورت بگیرد که این امر از همولیز خون نیز جلوگیری می کند.
در نهایت با سانتریفیوژ سرم از سلول های خونی و فیبرین جدا شده وبرای انجام انواع تست ها ی مورد نظر آماده می شود.
۱-۳- لوله های لخته زای ژل دار (با درپوش زرد)
این لوله ها به آماده سازی سرم با کیفیت بالا برای تست های بیوشیمی ، ایمونولوژی و سرولوژی کمک می کند.
داخل لوله در قسمت انتهایی مقداری ژل وجود دارد که یک ماده خالص است و خواص فیزیکی و شیمیایی بسیار پایداری دارد.
ژل یک واسط فیزیکی و شیمیایی پایدار بین سرم و خون است.
در حین سانتریفیوژ نیروی وزنی به ژل وارد می شود که باعث کاهش ویسکوزیته ژل و جریان یافتن آن می شود.
به دلیل داشتن دانسیته ما بین سلول های خونی و سرم در میان این دو قرار می گیرد.
بدین ترتیب در صورت واژگون شدن لوله، خون با سرم مخلوط نمی شود.